ÖLMEK, ”YAŞADIM” DİYEBİLMEKTİR!...

Uğruna, can verilen yaşama

Ölüme giderken-GÜLEBİLMEKTİR

Sevdan gün ışığı, yazarım cama

İsmin dudağımda SİLEBİLMEKTİR

Sevgi açar, ”kilitlenmez kasada”

Kağıt-kalem boynu bükük masada

Kemler seni, cehenneme atsada

Cennet tepip sana, GELEBİLMEKTİR

Sel gider, kum kalır ŞİAR adında

Gözüm buhar gibi, tüten kadında

Sevmek ve sevilmek ,türkü tadında

Ölmek, yaşayarak ÖLEBİLMEKTİR!...

Mayıs 995 Amsterdam